Το ιστορικό έργο του κορυφαίου αστρονόμου, πανεπιστήμονα και βαθύ γνώστη της ελληνικής παράδοσης, Κωνσταντίνου Χασάπη, που αποκαλύπτει με αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία την αληθινή φύση του ουράνιου φαινομένου το οποίο οδήγησε τους τρεις Μάγους στον τόπο γέννησης του Ιησού. [Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

Συντάσσοντας αυτό το κείμενο επιδίωκα να εκθέσω τα πράγματα χωρίς εμπάθεια, όπως συνέβησαν και όπως εξιστορούνται και από τους πρωταγωνιστές τους και από άλλους αδέκαστους και φερέγγυους μάρτυρες, χωρίς να αποσιωπήσω ούτε τους ισχυρισμούς των μεν ούτε τις αποδείξεις των άλλων. Επίσης, φρόντισα να παραθέσω αυτά τα κείμενα των μαρτυριών, τις οποίες επικαλούμαι, σε πιστή και κατά λέξη μετάφραση, χωρίς να θυσιάζω ή να συσκοτίζω τη σαφήνεια της έννοιας για χάρη κάποιας γλαφυρότητας του λόγου. Αυτές προ πάντων τις μαρτυρίες έχουμε ανάγκη, ώστε να καθοδηγηθούμε με ασφάλεια και να αποκτήσουμε ακριβή επίγνωση των όσων έγιναν στο παρελθόν, να σχηματίσουμε σαφή αντίληψη της τωρινής κατάστασης των πραγμάτων και να διαμορφώσουμε σταθερή γνώμη σχετικά με τη συμφέρουσα και επιβεβλημένη πορεία μας στο μέλλον. (Απόσπασμα από τον πρόλογο της έκδοσης)

Ο Αλέξανδρος είναι νεκρός. Η φωτιά από τους ουρανούς έσβησε. Γύρω από το σώμα του μαζεύονται οι στρατηγοί, οι σατράπες, οι βασιλικές σύζυγοι. Διψούν για εξουσία και γη. Μόνο ο Βαγώας, ο μικρός Πέρσης που πενθεί στη σκιά, δεν θέλει τίποτα. Καθώς η λαμπερή, φλογερή παρουσία του Αλέξανδρου περνάει στο χώρο του μύθου, οι επιτάφιοι αγώνες αρχίζουν με μεγάλο ανταγωνισμό. Με τους υποβλητικούς Επιτάφιους Αγώνες, η Μαίρη Ρενώ συμπληρώνει το ξαναζωντάνεμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τώρα που η Τριλογία της έχει ολοκληρωθεί, είναι ολοφάνερο ότι η “Αλεξανδριάδα” της είναι ένα από τα πιο απροσδόκητα πρωτότυπα έργα τέχνης αυτού του αιώνα. Έξοχο και τραχύ, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά τη μεγαλοφυΐα του ταλέντου της στο να κάνει το μακρινό παρελθόν να ξαναζεί, χωρίς να χάνει τη γοητεία και τη λάμψη της εποχή του.

Ο Δεκέμβριος του 1944, καθοριστική τομή που χάραξε την όλη πορεία του τόπου για τριάντα χρόνια, αποκτά τώρα άλλη διάσταση με τα διπλωματικά ντοκουμέντα της εποχής.
Ο Βάσος Μαθιόπουλος, ύστερα από εμπεριστατωμένη ιστορική έρευνα που έκανε τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια σε υπουργεία Εξωτερικών και σε πανεπιστημιακά ιστορικά ινστιτούτα στην Ελβετία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, την Αγγλία, τη Γερμανία, τη Γιουγκοσλαβία -πριν από τη διάλυσή της-, παρουσιάζει τώρα το νέο του βιβλίο.
Από την έρευνα αυτή προκύπτει αδιάψευστα ότι στόχος ήταν να εκμηδενιστεί η ανεπανάληπτη και μοναδική σε συνέπειες για τη χιτλερική Γερμανία Αντίσταση της μέγιστης πλειοψηφίας των Ελληνίδων και των Ελλήνων σε όλη την Ευρώπη.
Η εκμηδένιση επιτεύχθηκε και με μοιραία λάθη των Ελλήνων πρωταγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, που συνέβαλαν στο να επιτύχει η προδιαγεγραμμένη από την τότε ακόμα Μεγάλη Βρετανία εξόντωση του ελληνικού αριστερού κινήματος, Κινήματος που, σύμφωνα με τα γερμανικά επίσημα αρχεία, διέθετε ανταρτικό στρατό με εβδομήντα χιλιάδες μέλη και εφεδρικό του ίδιου μεγέθους. Στρατό που είχε καθηλώσει στην Ελλάδα δεκατρείς επίλεκτες γερμανικές Μεραρχίες, που απουσίαζαν από τα θέατρα του πολέμου: το ανατολικό και το δυτικό της Νορμανδίας και της Ιταλίας.
Στοιχεία που έρχονται σε φως σε βιβλίο για πρώτη φορά και θα αποτελέσουν αιτία διεξοδικής συζήτησης, γιατί ξαναγράφουν με την κρίση ουδέτερων, αντικειμενικών παρατηρητών την τραγική εκείνη ιστορική στιγμή, που αποτέλεσε στην πραγματικότητα και την πηγή του Εμφυλίου Πολέμου (1946 – 1949). (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Τ ο μικρό αυτό πόνημα ερευνά –με βάση το αρχειακό υλικό της Γένοβας, αλλά και ιστορικά κείμενα του 17ου, του 18ου, του 19ου και του 20ού αιώνα– το ενδεχόμενο των ελληνικών ριζών (εκ μέρους του πατρός του) του Βοναπάρτη. Προέρχεται η οικογένειά του από τη Μάνη; Υπάρχει σχέση με την αυτοκρατορική ρίζα των Κομνηνών από την Τραπεζούντα; Ποια γενικώς ήταν η επίδραση του ελληνικού στοιχείου στην προσωπικότητα του Μ. Ναπολέοντα, ο οποίος θαύμαζε τον Μ. Αλέξανδρο και τους Έλληνες φιλοσόφους κι ονειρευόταν να ελευθερώσει την Ελλάδα από τους Τούρκους; Τι γνωρίζουμε για τη σχέση του με τους Στεφανόπουλους από τη Μάνη; Αυτά κι άλλα πολλά ακτινογραφούνται στο βιβλίο του Δ. Δαββέτα, έτσι ώστε να φέρουν στο φως τον ιδιαίτερο χαρακτήρα και την προσωπικότητα του μεγάλου στρατηλάτη.

Τον Δεκέμβριο του 1944, ο Χίτλερ εξαπέλυσε μια απελπισμένη μαζική επίθεση κατά των Συμμάχων, με 38 Γερμανικές Μεραρχίες οι οποίες έπληξαν τις γραμμές των Αμερικανών. Η 101η Μεραρχία Αλεξιπτωτιστών ρίχτηκε στην μάχη έπειτα από 72 ημέρες σκληρών μαχών στην Ολλανδία, με ελάχιστα τρόφιμα και πυρομαχικά. Οι Κραυγάζοντες Αετοί πολέμησαν και αναχαίτισαν τις Γερμανικές δυνάμεις. Έπειτα άρχισε η πραγματική μάχη για την Κατοχή της Μπαστόν και των επτά κύριων δρόμων της. Αυτό το γεμάτο από δράση χρονικό μας θέτει ανάμεσα σε μια θρυλική μονάδα γνωστή ως οι Κραυγάζοντες Αετοί. Στην πορεία αυτήν ο Ντόναλντ Ρ. Μπέργκετ, μόλις 19 ετών τότε, περιγράφει ζωντανά μια από τις φριχτότερες μάχες του Β΄ Π.Π. Από τις επιθέσεις με άρματα μάχης μέχρι τις μάχες σώμα με σώμα ο αλεξιπτωτιστής Μπέργκετ μαζί με τους παγωμένους, πεινασμένους και τραυματισμένους συναδέλφους του αντιστάθηκαν και νίκησαν στην μάχη η οποία εξασφάλισε την νίκη στους Συμμάχους κατά τον Β΄ Π.Π. [Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]