2010 – Οδύσσεια 2

Το αριστουργηματικό δυστοπικό κοινωνικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Aldous Huxley
Γραμμένο το 1931, με πρώτη έκδοση το 1932, το μυθιστόρημα λαμβάνει χώρα σε ένα φουτουριστικό παγκόσμιο κράτος. Οι πολίτες είναι βιομηχανικά παραγόμενοι, η κοινωνική ιεραρχία είναι αυστηρότατη και η τεχνολογία συμμετέχει στη δημιουργία μιας απόλυτα δυστοπικής κοινωνίας…

Όχι πολύ μακριά από την παραλιακή πόλη Γουίτμπι, βρίσκεται το Λέπινγκτον. Ένα μέρος ήσυχο, ασήμαντο και ξεχασμένο από τον Θεό. Ωστόσο , κάτω από τους δρόμους του, τρομακτικά πλάσματα σαλεύουν, οδηγημένα από ένα αρχαίο πάθος που έγινε εμμονή. Είναι Νοσφεράτου, τα ενώνει η φλογερή τους πείνα κι έχουν τη δύναμη να απομυζήσουν οποιουδήποτε είδους αντίσταση. Είναι οι καταραμένοι, οι απέθαντοι, και έχουν τη δύναμη να κατασπαράξουν τους ζωντανούς με τα κοφτερά τους δόντια. Ο Simon Clark ανήκει στην κατηγορία των συγγραφέων που δεν σε απογοητεύουν – το αίμα δεν ρέει μόνο μέσα από το κείμενο, αλλά ξεχύνεται και στη μούρη του αναγνώστη. Ένα μυθιστόρημα βαμπιρικής παράδοσης, ωστόσο με μια διαφορετική προσέγγιση από τον Simon Clark. Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα μεμονωμένο βαμπίρ, όπως τον Κόμη Δράκουλα, αλλά με κάτι ακόμα πιο τρομερό και απειλητικό για την ίδια την ανθρωπότητα. Με στιλ στακάτο, κοφτό και διεισδυτικό, βυθίζει τον αναγνώστη σε ένα σύμπαν εντελώς διαφορετικό, του δείχνει κάποια υπόγεια (κυριολεκτικά και μεταφορικά!) ρεύματα που καθορίζουν την ύπαρξή μας, και τον κάνει να αναρωτιέται για το αν θα αντικρίσει τον ήλιο την επόμενη κιόλας ημέρα. Ένα κείμενο που ο αναγνώστης δύσκολα μπορεί να εγκαταλείψει πριν φτάσει στην τελευταία σελίδα.

Δεν είναι μια ακόμα κλασική ιστορία με φαντάσματα. Βρίθει από τρόμο και φρίκη και συγκλονίζει μέχρι την τελευταία παράγραφο… Ο Τσαρλς και η Λόρα είναι νέοι, ευτυχισμένοι και κατοικούν στον προνομιούχο ακαδημαϊκό κόσμο του Κέιμπριτζ. Μια παραμονή Χριστουγέννων, ο Τσαρλς ξεκινάει ενθουσιασμένος μαζί με την κόρη του, Ναόμι, για ψώνια στο Λονδίνο. Όμως στο τέλος της ημέρας το μόνο που απομένει στους δύστυχους γονείς, είναι μερικά φλιτζάνια τσάι και η συμπόνια των αστυνομικών. Η Ναόμι, το αγγελούδι και μοναχοπαίδι τους, έχει εξαφανιστεί. Και λίγες μέρες αργότερα βρίσκεται το δολοφονημένο πτώμα της. Είναι όμως στ’ αλήθεια νεκρή; Με μια ζοφερή εξιστόρηση μιας παρελθοντικής και τωρινής κόλασης, το ανατριχιαστικό ψυχολογικό αριστούργημα του Τζόναθαν Έικλιφ εγγυάται πως θα σας κάνει να βυθιστείτε σε ανείπωτα βάθη εφιαλτικού τρόμου. Μια ανατριχιαστική ιστορία που διαψεύδει οποιαδήποτε αντίληψη πως ο υπερφυσικός τρόμος είναι έστω και στο ελάχιστο θεραπευτικός. Η γραφή του Έικλιφ είναι αριστοτεχνική. Το Δωμάτιο της Ναόμι πρέπει να συγκαταλεχθεί ανάμεσα στις καλύτερες ιστορίες με φαντάσματα της Αγγλίας… Αποκλείεται να βρει κανείς κάτι περισσότερο ζοφερό και τρομακτικό. Ο Jonathan Aycliffe είναι συγγραφέας βιβλίων τρόμου. Γεννήθηκε στο Μπέλφαστ το 1949, σπούδασε στα πανεπιστήμια του Δουβλίνου, του Εδιμβούργου και του Κέιμπριτζ. Τώρα ζει στη βόρεια Αγγλία μαζί με τη σύζυγό του.