Σήμερα, αύριο και…

Το ζήτημα είναι μεγάλο: η αντίσταση στην κατεδάφιση του Κοινωνικού Κράτους προσλαμβάνει το χαρακτήρα υπαρκτικού καθήκοντος.

Η τραυματική εμπειρία του 1989, η διάλυση της ΕΣΣΔ, το Μάαστριχτ, η ΟΝΕ, το Σύμφωνο Σταθερότητας και το Ευρώ είναι γεγονότα-ορόσημα της ήττας της πολιτικής και κοινωνικής Αριστεράς, που έχανε μάχες, σύμβολα, κομμάτια της ιστορίας της.

Ο Σήφης Παθιακάκης ξεκίνησε εκείνο το πρωί για να πάει για μπάνιο στο Ζούμπερι με τον αγαπημένο του γιο Μιχάλη. Η γυναίκα του Ζωή, που στη μεγάλη πυρκαγιά της Ηλείας το 2007 είχε χάσει πολλά συγγενικά της πρόσωπα, τον ενημέρωσε τηλεφωνικά πως μεγάλη φωτιά είχε ξεκινήσει από το Νταού Πεντέλης. Μπαμπάς και γιος ξεκίνησαν καθυστερημένα για να επιστρέψουν αλλά η τροχαία, διακόπτοντας την κυκλοφορία στη λεωφόρο Μαραθώνος, τους έστειλε στο Μάτι.

Η Δήμητρα Αγγελοπούλου προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τους δαίμονες που ξύπνησε μέσα της το διαζύγιο που πήρε από τον Μάριο, όταν δέχτηκε την πρόσκληση της χήρας φίλης της Αθηνάς να πάει με τα δυο παιδιά της στο Μάτι για διακοπές. Εκεί οι δυο φίλες προσπαθούσαν να αναλύσουν τα αίτια της προσωπικής τους δυστυχίας, όταν η φωτιά τις αιφνιδίασε και τις ανάγκασε να βγουν τρέχοντας από το σπίτι για να σωθούν.

Ο Χαρίλαος και η Αρετή Κανελλοπούλου κάθε χρόνο παραθέριζαν με τα δυο εγγονάκια τους στο Μάτι. Από κοντά ήταν και άλλοι προσωπικοί φίλοι του ηλικιωμένου ζεύγους. Όταν ξέσπασε η φωτιά, έτρεξαν όλοι προς την παραλία για να σωθούν.

Τρεις διαφορετικές ιστορίες που εξελίσσονται παράλληλα, αναδεικνύοντας την αγωνία των πρωταγωνιστών να σωθούν από το ανελέητο κυνήγι της φονικής πυρκαγιάς. Τρεις διαφορετικές ιστορίες από τις εκατοντάδες που εξελίχθηκαν στο Μάτι Αττικής τη Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018. Μια τραγική μέρα που άλλαξε για πάντα την Ελλάδα…