Σήμερα, αύριο και…

Το ζήτημα είναι μεγάλο: η αντίσταση στην κατεδάφιση του Κοινωνικού Κράτους προσλαμβάνει το χαρακτήρα υπαρκτικού καθήκοντος.

Τι ακριβώς συνέβη τη νύχτα της 14ης προς 15η Απριλίου του 1912 και βυθίστηκε ο Τιτανικός;
Τι είναι εκείνο που δηµιούργησε τον µύθο;

Φέτος συµπληρώνονται 100 χρόνια και στο µεταξύ ταινίες, βιβλία, ντοκιµαντέρ, µελέτες, λαϊκή µυθολογία ασχολούνται µε το ναυάγιο και τα όσα ακλούθησαν.
Η αρχή της διαµάχης έγινε από δυο κορυφαίους διανοούµενους αµέσως µετά την τραγωδία. Ο Τζορτζ Μπέρναρ Σο και ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ πρωταγωνίστησαν στην έντονη αντιπαράθεση. Η επίµαχη αλληλογραφία τους, οι έρευνες, τα στοιχεία και οι αποκαλύψεις, που ακολούθησαν µέχρι και σήµερα, διαπερνούν τις σελίδες του βιβλίου. Όπως σηµειώνει ο συγγραφέας, ο Τιτανικός είναι «µνηµείο αλλά και διαρκής προειδοποίηση κατά της ανθρώπινης αλαζονείας… η πιο κατάλληλη περίπτωση για να θεωρηθεί ισοδύναµη µε ελληνική τραγωδία. Παραλληλίστηκε από θεωρητικούς και στοχαστές µε τον καπιταλισµό, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του ανίκητο (αβύθιστο), αλλά έχει ίσως ήδη προσκρούσει στο δικό του παγόβουνο της παγκοσµιοποίησης και της κρίσης».
Σε αυτό το βιβλίο, ο συγγραφέας αποπειράται να ρίξει φως στο ναυάγιο και τον µύθο του, από µια ιστορική, κοινωνική και ανθρωπιστική πλευρά. Γιατί σώθηκαν πολλοί από τους επιβάτες της πρώτης θέσης και λίγοι από την τρίτη; Πώς απαντά κανείς στο αµείλικτο και διαχρονικό ερώτηµα: «Τι θα κάνατε εσείς αν βρισκόσασταν εκεί;» όταν µάλιστα το εκεί µπορεί να βρίσκεται εδώ, σήµερα.