To νέο μυθιστόρημα της πολύ επιτυχημένης συγγραφέα Πασχαλίας Τραυλού Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ έχει ως αφόρμηση τον γνωστό μύθο, τον οποίο μεταφέρει στη σύγχρονη εποχή και τον προχωρά ένα βήμα πιο πέρα, στη δίκη της παιδοκτόνου. Μια δίκη που δεν στηρίζεται στη συμβατική δικαιοσύνη της λογικής και των νόμων, αλλά στη δικαιοσύνη που επιτάσσει μια τραυματισμένη ψυχή.
Μια δίκη που δεν στηρίζεται στη συμβατική δικαιοσύνη της λογικής και των νόμων, αλλά στη δικαιοσύνη που επιτάσσει μια τραυματισμένη ψυχή.
Η σύγχρονη Μήδεια του βιβλίου, η κατά κόσμον Αιμιλία Στρατάκη, πλαισιώνεται από τέσσερις ακόμα ήρωες. Τον ψυχολόγο Νικήτα, τον ζωγράφο Αλέξανδρο, τη συγγραφέα Έλλη Ευριπίδου και τον μποέμ δικηγόρο Μίνωα, καθένας εκ των οποίων ζει τη ζωή του υπό τη σκιά μιας Μήδειας συζύγου ή μητέρας ενόσω παλεύουν να διεισδύσουν στην ψυχή της κατηγορουμένης και να αποσπάσουν το μυστικό της.
Η κάθαρση έρχεται για όλους μέσα από ανατρεπτικές αλήθειες, θαμμένα μυστικά και σκοτεινούς έρωτες, από εκείνους που άλλοτε καθαγιάζουν την ανθρώπινη ύπαρξη και άλλοτε αποδεικνύουν τα ανεξέλεγκτα όριά της.
Η Αιμιλία, ο Αχιλλέας και η Έλλη, ο Μίνωας, η Ροδή και η Τάνια, ο Αλέξανδρος, η Σεβαστή και ο Ανέστης, εναλλάσσουν συνεχώς τους ρόλους του θύτη και του θύματος, ώσπου να οδηγηθούν στο συναρπαστικό φινάλε μιας ιστορίας που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει.

…Λαγοκοιμήθηκε, και ανάμεσα στον ύπνο και στον ξύπνιο της νόμιζε πως ξεπρόβαλε στο δωμάτιο η παράξενη ελαφίνα που είδαν στον δρόμο τους. Ένας άγριος άνεμος ανάδευε ξανά το τρίχωμά της, παρότι ο χώρος ήταν κλειστός σαν κονσέρβα. Κοιτάζονταν ακίνητες. Το χρώμα των ματιών του ζώου είχε την κοβαλτένια απόχρωση των δικών της ματιών. Όταν όμως η Αίθρα έκανενα το χαϊδέψει, εκείνο αποτραβήχτηκε και πήρε τη μορφή μιας γυναίκας με παράξενα, έγχρωμα τατουάζ. Η φιγούρα ενός ελαφιού ξεχώριζε ανάμεσά τους… Έπειτα από τον θάνατο του γιου της, η αρχαιολόγος και συγγραφέας Αίθρα Μπάξερ βυθίζεται στο ποτό και την κατάθλιψη. Όταν όμως της γίνεται η πρόταση από την ανθρωποαρχαιολόγο Άντριαν Μάγιορ να συμμετέχει σε μια αρχαιολογική αποστολή στα Αλτάια όρη προκειμένου να αποδειχτεί πως οι Αμαζόνες ήταν πρόσωπα υπαρκτά, αποφασίζει να ενδώσει. Μια κόκκινη κλωστή, ο πίνακας Πληγωμένο ελάφι της Φρίντα Κάλο, το νερό απ’ την πηγή των ελαφιών και το βοτάνι του θανάτου, μαζί με μια πλειάδα ηρώων που αλληλεπιδρούν σε παρόν και παρελθόν με διπλές ταυτότητες, δημιουργούν έναν ισχυρό ιστό μυστηρίου, προσφέροντας ένα απίστευτο ταξίδι στον χρόνο. Ένα βιβλίο για μια εποχή όπου τα όρια ήταν ρευστά ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον θρύλο, την ιστορία και τον μύθο, τους ανθρώπους και τους θεούς.

Έξι γυναίκες, μια ιστορία με κοινό συνδετικό κρίκο που ενώνει όλα τα κομμάτια μιας μακριάς αλυσίδας.

Στόχος ζωής για τη Βέρα είναι να γίνει γιατρός, κι έτσι η επιτυχία της στην Ιατρική Σχολή Αθηνών την κάνει να πετάει στα ουράνια.
Μαζί με τη γιαγιά της ζουν σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας και, παρότι τα φέρνουν δύσκολα βόλτα, ποτέ δεν ένιωσε να της λείπει τίποτα.
Η αγάπη περισσεύει στη ζωή της, το ίδιο και η πίστη και η υποστήριξη από την κυρα-Βαρβάρα, που καμαρώνει για την εγγόνα της.
Κάποια στιγμή όμως όλα γυρίζουν ανάποδα κι η Βέρα, με κομμένα φτερά, μένει μετέωρη στη μέση του πουθενά.

Μετά τον θάνατο της μητέρας της, ο κόσμος της μικρής Ρεβέκκας καταρρέει απότομα και η ζωή της αλλάζει ριζικά.
Λίγα χρόνια αργότερα, κι έχοντας ως στήριγμα τη θεία της Μίνα, πηγαίνει στην Αθήνα να σπουδάσει.
Πολύ σύντομα ανακαλύπτει συγκλονισμένη πως όλα όσα πίστευε ως τότε στηρίζονταν σ’ ένα μεγάλο ψέμα.
Οι τραγικές αλήθειες και οι φρικτές αποκαλύψεις που μία μία βγαίνουν στο φως μοιάζουν να μην έχουν τέλος.
Όλες συγκλίνουν σε ένα και μόνο πρόσωπο: αυτό που ανέκαθεν καταδυνάστευε και την ίδια.

Ένα ονειροπόλο κορίτσι είναι η Στέλλα, που όταν γνωρίζει τον μεγάλο έρωτα της ζωής της του δίνεται ψυχή τε και σώματι.
Ολομόναχη καθώς είναι στον κόσμο, αγκιστρώνεται πάνω του, παραβλέποντας κενά και αντιφάσεις, και παίρνει την πιο μεγάλη και καθοριστική απόφαση για το μέλλον της: να εγκαταλείψει τα όνειρά της και να τον ακολουθήσει.

Η Ευδοκία συνεχίζει να ζει με τους εφιάλτες της, η Μίνα ματαιοπονεί πως θα μπορέσει να συγχωρήσει και να ξεχάσει, ενώ η Ελένη αντιμάχεται μια αδιέξοδη, σκληρή πραγματικότητα.

Κακοποίηση Βία, έλεγχος, φόβος, ντροπή.
Μίλησε! Δεν είσαι μόνη σου!

Το βιβλίο “Η σκιά στο σπίτι” του Κωνσταντίνου Κέλλη συνδυάζει την αγάπη με τον τρόμο, προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία ανάγνωσης που εξερευνά τις αναμνήσεις και τις απώλειες. Με φόντο το παλιό αρχοντικό Καρατζά, δίπλα στη λίμνη Βόλβη, η ιστορία πλέκεται σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη μυστήριο και συγκίνηση.

Ο Τάσος Βαρθαλίτης, μετά τον πρόωρο θάνατο της συζύγου του Ναταλίας, προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του μαζί με τα παιδιά του. Όμως, το αρχοντικό που αγοράζουν φέρνει στο φως μια σκοτεινή παρουσία που απειλεί να καταστρέψει την ήδη εύθραυστη οικογενειακή τους δομή. Οι συγκρούσεις που αναδύονται από τις αναμνήσεις και τα μυστικά του παρελθόντος δημιουργούν μια αγωνία που αναγκάζει τους ήρωες να αντιμετωπίσουν τις δικές τους σκιές.

Ο Κέλλης δημιουργεί μια γλώσσα δυνατή και ατμοσφαιρική, όπου οι περιγραφές του αναμειγνύονται με συναισθηματικούς κραδασμούς, καθιστώντας την ανάγνωση απορροφητική. Η ικανότητά του να συνδυάζει στοιχεία τρόμου με ανθρώπινες καταστάσεις προσθέτει βάθος στην πλοκή.

Αν αναζητάς ένα μεταφυσικό θρίλερ που θα σε κρατήσει σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα, η “Σκιά στο σπίτι” είναι μια επιλογή που δεν πρέπει να χάσεις. Ανέβασε τον πήχη της ανάγνωσής σου με μια ιστορία που θα σε συντροφεύει καιρό μετά το τέλος της.

Το Κιβώτιο, έργο φαντασίας, εξαιρετικά ευανάγνωστο και συναρπαστικό σε όλα τα κεφάλαια του, είναι κλασικό θα λέγαμε μυθιστόρημα, που όμως ξεχωρίζει αισθητά για τις συνεχείς παρεκβάσεις του από τα καθιερωμένα είδη, τα οποία γνωρίζει και σέβεται.

Σε πρώτο στρώμα φαίνεται να περιγράφει την επικίνδυνη περιπέτεια μιας σαρανταμελούς ομάδας επίλεκτων αγωνιστών να μεταφέρουν από την πόλη Α στην πόλη Β ένα κιβώτιο αγνώστων στοιχείων, από το περιεχόμενο του οποίου θα κριθεί η έκβαση της αποστολής. Το κιβώτιο φτάνει στο προορισμό του με μοναδικό επιζώντα τον ανώνυμο αφηγητή που είναι και ο μοναδικός μάρτυρας διεκπεραίωσης της επιχείρησης. Συνεπώς τίθεται από την αρχή θέμα της αξιοπιστίας του, που δεν τη προστατεύει το πλούσιο αγωνιστικό του παρελθόν. Έτσι υποχρεώνεται να απολογείται με επιστολές του απέναντι σε έναν ανακριτή που τον βλέπει μια φορά, και ο οποίος τελικά παραμένει άγνωστος και αγνώστων προθέσεων. Η κρίσιμη και αποφασιστική για το σύστημα «αλήθεια» παραμένει αίνιγμα και ο παραλήπτης της αλήθειας απροσδιόριστος.

Ωστόσο, η υπόθεση είναι πειστική, είναι αληθοφανής και το ενδιαφέρον της συνεχώς αυξάνει. Τα γεγονότα συμβαίνουν απέναντι σε μια υπαρκτή κατάσταση που παρουσιάζει τα συμπτώματα ενός αμείλικτου μηχανισμού, με τις δυνάμεις του σε πλήρη ετοιμότητα, συντηρώντας τις ασθένειες  του στην πιο αποτρόπαιη μορφή.

Γι’ αυτό, διαβάζοντας το έργο από μία ουσιαστική γωνία μπορείς να πεις ότι στο μυθιστορηματικό του σύμπαν συγκεντρώνεται ένας αντιπροσωπευτικός κόσμος ανθρώπων και καταστάσεων μιας κυνικά αυτορρυθμιζόμενης πολιτείας, όπου τα επισφαλή κίνητρα των οπαδών της κρύβονται με επιμέλεια πίσω από τη μονάδα αφοσίωσης και της υστεροβουλίας, ενώ καταγράφεται η κυρίαρχη νοοτροπία, σιωπηρά υποταγμένη στον πολιτικό αμοραλισμό, οποίος από ένα πρόταγμα ελευθερίας  – με διαδοχικές πράξεις – καταλήγει στην αναίρεση της. Και το μήνυμα του έργου, θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης; Ο συγγραφέας αρνείται να εφεύρει μια και μοναδική απάντηση για την ανθρώπινη μοίρα.

Οι κάτοικοι ενός μικρού στενού μιας επαρχιακής πόλης είναι οι ήρωες αυτής εδώ της μυστηριώδους ιστορίας. Ο Μίλτος, η Μάγια, ο Σώτος, η Σμαραγδή, ο Στέλιος, η Λίτσα, η Μυρσίνη… θύτες και θύματα ενός παιχνιδιού χωρίς κανόνες, βήμα προς βήμα, μας ταξιδεύουν στην ιστορία τους.

Ήταν το 1948, που ένα παιδί εξορίστηκε για πάντα από το σπίτι του.

Ήταν Οκτώβρης του ’55, όταν ένα δεκαοχτάχρονο αγόρι γνώρισε για πρώτη φορά τον έρωτα. Την εποχή που μια οικογένεια, ξεριζωμένη από τον τόπο της, βρήκε καταφύγιο σ’ εκείνο το στενό δρομάκι με τα τέσσερα σπίτια έπειτα από τα άγρια γεγονότα των Σεπτεμβριανών στην Πόλη. Τότε που οι νοικοκυρές κρατούσαν επτασφράγιστα τα μυστικά των συνταγών τους κι οι λιγωμένες από έρωτα γυναίκες κατέφευγαν σε μάγισσες και ξόρκια για να «δέσουν» το ταίρι τους.

Ήταν χρόνια μετά, τον Ιούνιο του ’65, που μια γυναίκα δολοφονήθηκε άγρια, έχοντας κρυμμένο επάνω της ένα πολύτιμο βραχιόλι.

1981. Η τυχαία ανακάλυψη μιας μυστικής σπηλιάς από μια παρέα εφήβων προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα ταράξουν συθέμελα τη φαινομενικά ήρεμη ζωή των γονιών τους.

Ο ποιητής γεννήθηκε από πλούσια οικογένεια στην Αλεξάνδρεια της Αίγυπτου, “σ’ ένα σπίτι της οδού Σερίφ”, όπως αναφέρει σε αυτοβιογραφικό του σημείωμα.
Η εμπορική ιδιότητα του πατέρα του και η αρχοντιά της μητέρας του με τη φαναριώτικη καταγωγή, συνετέλεσαν σημαντικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Ταξίδεψε στο Παρίσι, στην Αγγλία, στην Ελλάδα και στον τόπο καταγωγής της μητέρας του, την Κωνσταντινούπολη. Ο “Αλεξανδρινός”, όπως αναφέρεται, ποιητής ως το τέλος της ζωής του, εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος σε κρατική υπηρεσία της Αλεξάνδρειας.
Ο Καβάφης, άρχισε να δημοσιεύει ποιήματά του από το 1886. Από τις αρχές όμως, του 20ού αιώνα άρχισε να βρίσκει τη δική του ποιητική έκφραση, μετά την ηλικία των 40 ετών. Πριν ηττηθεί από την επάρατη νόσο, τη μέρα που συμπλήρωνε 70 χρόνια ζωής, είχε προλάβει να γράψει 154 ποιήματα που αναγνώρισε ο ίδιος (τα λεγόμενα Αναγνωρισμένα), 37 Αποκηρυγμένα ποιήματα (της περιόδου της νιότης του σε ρομαντική καθαρεύουσα, που ο ίδιος αποκήρυξε), 75 Κρυμμένα, που βρέθηκαν τελειωμένα στα χαρτιά του και 30 Ατελή (τα οποία δηλαδή, δεν είχαν πάρει οριστική μορφή). […] (Από την έκδοση)

Η Χλόη Στρατηγού κρίνεται ένοχη για φόνο ενός Τούρκου στρατιωτικού και φυλακίζεται για παραδειγματισμό σε μια από τις πιο σκληρές φυλακές του κόσμου. Ετούτη η ευαίσθητη καλλιτεχνική ψυχή που παράτησε τον σίγουρο μισθό για χάρη της τέχνης είναι πρώην αστυνομικός που μετακομίζει ξαφνικά στην Κωνσταντινούπολη. Ανοίγει το σπίτι των γονιών της, κλειστό από το 1978 μα σε άριστη κατάσταση αφού η οικονόμος της μάνας της το περιποιείται σαν να είναι δικό της. Το παρελθόν εισβάλλει στο παρόν όταν μέσα σε ένα σφραγιστό δωμάτιο αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια της μια άλλη πραγματικότητα. Οι άνθρωποι της Κωνσταντινούπολης επιδρούν βαθειά στην ψυχή της και ο χαρακτήρας της μοιάζει να αλλοιώνεται μέχρι που φτάνει η στιγμή τα μοιραία συμβόλαια σιωπής να αποσφραγιστούν το ένα μετά το άλλο Στην αναζήτηση της αλήθειας, οι πρωταγωνιστές εναλλάσσουν τους ρόλους τους με τους κομπάρσους και ο κερδισμένος παίρνει την θέση του χαμένου στο ατέρμονο τούτο παιχνίδι.

Χαρίστρα, Γαλαντόμο, Κιμπάρισσα, Ιχτιμπάρισσα, Τεβεκέλα και Τζουμέρτα αποκαλείται η κάθε γενναιόδωρη και ανοιχτοχέρα γυναίκα. Αυτό που λέμε “γυναίκα της προσφοράς”. Μια τέτοια γυναίκα είναι η “Σμύρνη κιμπάρισσα”, που έδωσε και συνεχίζει να δίνει στους ανθρώπους γενιές με ντουρλαντάδες (αυτοί που γρήγορα έρχονται στο κέφι και χορεύουν), γενιές με αγάπη και νοσταλγία για τον χαμένο παράδεισο της Ανατολής, που φρόντισαν να μεταγγίσουν ως τα κατάβαθα της ψυχής των απογόνων τους.
Οι άνθρωποι που αναφέρονται σ’ αυτό το βιβλίο, που από μετανάστες έγιναν πρόσφυγες, ένα πράγμα είχαν στο μυαλό τους, όταν ξεκίνησαν τη ζωή τους σε μια άλλη γη… Συμφιλιώθηκαν με το παρελθόν, για να μην καταστρέψουν το παρόν. Ξεφορτώθηκαν ό, τι δεν ήταν χρήσιμο, όμορφο ή δεν τους γέμιζε χαρά. Έδωσαν χρόνο στον χρόνο, για να θεραπεύσουν τον πόνο από τις πληγές μιας ανυπολόγιστης καταστροφής, δίνοντας συγχώρεση σε ανθρώπους και κατανόηση σε καταστάσεις. Δεν έκαναν όνειρα για τη ζωή, ζούσαν τα όνειρά τους. Κατάλαβαν ότι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και αξιοποίησαν αυτόν που είχαν όσο καλύτερα μπορούσαν.
Το βιβλίο δίνει αισιοδοξία, δυνατές συγκινήσεις, ανατροπές. Οι Σμυρνιοί δείχνουν μέσα από τις πράξεις τους πως, όταν οι άνθρωποι εκπέμπουν την αγάπη, το τραγούδι, την έκστασή τους, όλος ο κόσμος γίνεται μια αυλή και αυτό είναι το ζητούμενο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στα χρόνια της χούντας, η δεκάχρονη Δήµητρα µαζί µε τον δίδυµο αδελφό και τους γονείς της περνάνε τις διακοπές του Πάσχα στο σπίτι των παππούδων τους στο χωριό. Μια σειρά από απρόβλεπτα γεγονότα θα διαταράξει τη φαινοµενική γαλήνη της καθωσπρέπει οικογένειας για την οποία τα ενήλικα µέλη είναι ιδιαίτερα περήφανα.

Ένας τραγικός θάνατος, η επιβεβληµένη αναβολή του πολυαναµενόµενου γάµου, η εµφάνιση ενός άγνωστου µέχρι εκείνη τη στιγµή µέλους της οικογένειας και το καλά κρυµµένο µυστικό που θα βγει στην επιφάνεια θα ανατρέψουν τις ισορροπίες και θα πυροδοτήσουν εξελίξεις. Τέτοιες που κανείς δεν είχε υπολογίσει.

Η Δήµητρα, ο Μάριος και η θεία τους η Ελευθερία, η «Αγία Τριάδα» όπως αυτοαποκαλούνται, θα είναι η κινητήρια δύναµη όλων των δραµατικών εξελίξεων.

Ένα τρυφερό µυθιστόρηµα για την αξία της ελευθερίας, µια αλληγορία για µια σκοτεινή εποχή, αλλά και ένα ταξίδι στην αθωότητα της παιδικής ηλικίας, τότε που µόνο η Αγάπη έχει σηµασία…

Ιδού, ζήσαμε κι εμείς! Εμείς οι άφαντοι, οι αδικημένοι, οι άγνωστοι, οι απόκρυφοι, οι διαρκώς κρυμμένοι, ζήσαμε κι εμείς εδώ μέσα κάτι που αξίζει. Την αγάπη την ανθρώπινη, την καταδιωγμένη, τη σταυρωμένη αγάπη ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα που στ’ αλήθεια και με πάθος ενώθηκαν. Έτσι νομίζω, έκανε τέλος με σπασμένη φωνή η Ταμάρα. Και ο πιο μεγάλος εγκληματίας, λένε, επιθυμεί μια στιγμή, κάπως, κάτι να φανερώσει από εκείνο που έπραξε. Κάτι από το αποτρόπαιο έγκλημά του να ξεγλιστρήσει και κάτι να αποκαλύψει στους τρίτους, στον κόσμο. Να του δοθεί μια κάποια ευκαιρία να αποκαλυφθεί. Τρομερή ροπή έσταξε μέσα στο πλάσμα του ο Θεός.

Κωνσταντινούπολη 1926-1964 Η Ευρυδίκη, µια νέα ταλαιπωρηµένη κοπέλα, αποφασίζει να φέρει στον κόσµο το εξώγαµο αγόρι της, τον Ευάγγελο, και να κρατήσει µυστική την ταυτότητα του πατέρα. Στην προσπάθειά της να δώσει ένα όνοµα στο παιδί και να αποκτήσει µια κανονική οικογένεια, ακολουθεί τον Σταύρακα, συνδέει την τύχη της µαζί του για να βιώσει αργότερα η ίδια και τα παιδιά της τις συνέπειες. Ο Ευάγγελος ξεπερνά δυσκολίες και κινδύνους, επιβιώνει, δηµιουργεί οικογένεια και αναζητά µε πείσµα µια πολυπόθητη θέση στην κοινωνία και µια αλήθεια. Μια αλήθεια απ’ τη µάνα του που σέβεται και υπεραγαπά. Θα τη βρει και, αν ναι, πώς θα τη διαχειριστεί; Και παράλληλα συµπορεύονται: ο Παναγιώτης Στουπάκης, µαθητής της Μεγάλης του Γένους Σχολής, η υπέρκοµψη τριαντάρα Ντενίζ στις αποβάθρες του Γαλατά, η Ελεονώρα, το µικρό παράλυτο κορίτσι που ατενίζει τον Βόσπορο από το παράθυρο του αρχοντικού γιαλί, η Λεβαντίνα χήρα Μαρκέλλα, η Σµυρνιά δασκάλα Ευγενία και κάπου ψηλά στον λόφο του Χριστού στο Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου, άλλο ένα µικρό παιδί, ο Ρωµανός, που αναζητά τη χαµένη του ταυτότητα. Ζωές που λες κι επηρεάζονται από τα ιδιόµορφα νερά του Βοσπόρου, άλλοτε γαλήνιες και άλλοτε ταραγµένες, χαράζουν την πορεία τους µέσα στον χρόνο, αναπλάθοντας µέσα από την αφήγηση ιδανικά την εικόνα της εποχής.